Ono - Dorota Terakowska

I tak oto sięgnęłam po kolejną książkę Doroty Terakowskiej, której twórczość polubiłam po "Córce Czarownic" i "Tam gdzie spadają anioły", a którą wręcz uwielbiam po lekturze "Poczwarka". Nie mogłam doczekać się "Ono", którego nawet tajemniczy tytuł przyciągnął moją uwagę.

Ewa to dziewiętnastoletnia dziewczyna, która wierzy, że na przełomie XX a XXI wieku - w Sylwestra - całe jej życie się odmieni. Bo ma też i co się zmienić. Mimo iż ma pełną rodzinę, czuje się samotna. Marzy o lepszym życiu, które objawia się jako trójka chłopaków w zielonym renault z większego miasta. Ta noc zapowiadała się tak obiecująca, a jednak coś poszło nie tak. Nastolatka zostaje zgwałcona, czego następstwem było pojawienie się Ono - dziecka Ewy...

"Ono" to historia niecodzienna, choć jej akcja rozgrywa się w codzienności. To książka, której nie sposób tak po prostu przeczytać i nie wynieść z niej żadnego morału. Morału-życia, bowiem każdy z nas ma po trochę cechy członków rodziny Ewy. Każdy z nas jest samotny.

Rodzina Ewy jest biedna. Nastolatka jest bez perspektyw, a jedyną szansą na godniejsze życie był dla niej bogaty mąż. Wszystko się jednak komplikuje, gdy zachodzi w ciąże. Jej zgorszona mama najlepiej tego faktu nie przyjmuje, napierając na określone rozwiązania. Sama Teresa nie jest bez win, a za młodu wybierała gorsze życiowe drogi. Nie ma pracy ani pieniędzy, co zrzuca na swego męża. Jan miał przed sobą obiecującą przyszłość, a jednakże pewien wypadek całkowicie zniweczył ambicje żony. Jest jeszcze Złotko - a właściwie Marysia - dziewczynka chodząca jeszcze do podstawówki, która przez kłopoty finansowe nie może pozwolić sobie na za wiele w życiu. Morze i góry widzi tylko w telewizji. Dokładnie tak... w wszechobecnej telewizji, włączonej od rana do nocy, z którą liczy się cała rodzina. Odbiornik, który uniemożliwia rozmowy...

Kiedy świat wchodził w nowe Milenium, miałam zaledwie cztery latka, więc nie mogę stwierdzić, czy życie wtedy wyglądało tak a nie inaczej. Jeżeli tak rzeczywistość Polski i Polaków wyglądała naprawdę tak szaro i smutno, jestem wdzięczna, że urodziłam się na tyle późno, by nie móc jej pamiętać. Rodzina Ewy pokazała, jak biedni potrafią być ludzie, a przez to jakże pozbawieni radości w codziennych drobiazgach. To era telewizorów i transmitujących w nich teleturniejach. 

A jednak to dziecko - Ono - sprawia, że to, co trudne, staje się możliwe do zrobienia. Ewa uczy się dzięki niemu żyć, cieszyć się, słuchać, rozmawiać. Z dnia na dzień rozumie potrzebę posiada kogoś, dla kogo warto żyć, dla kogo warto wstawać co dnia. Właśnie przez wzgląd na to, "Ono" powinno trafić do kanonu lektur, ponieważ ta historia pięknie obrazuje - jednocześnie nie koloryzując - jak ważne jest posiadanie kogoś bliskiego!

Dorota Terakowska w swojej książce przedstawia czytelnikowi świat takim jakim jest. Używa do tego prostego języku, który w piękny, acz dokładny sposób obrazuje naszą codzienność. Autorka nie okłamuje, że wszystko jest proste ani nie osądza wyborów bohaterów. W prosty sposób stara się udowodnić, że wszystko - całe nasze życie - zależy od nas.

Polecam! Naprawdę polecam! To książka obowiązkowa dla każdego - szczególnie przyszłych matek, które chciałyby czegoś dowiedzieć się o świecie, które zmienia się wraz z pojawieniem się dziecka jeszcze nienarodzonego, a będącego wciąż wewnątrz kobiecego ciała!

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Tytuł: Ono

Autor: Dorota Terakowska

Wydawnictwo: Wydawnictwo Literackie

Data wydania: 2002

Data nowego wydania: listopad 2014

Liczba stron: 472

Oprawa: broszurowa+skrzydełka

Kategoria: Familijna