Pozostając w temacie reportaży, postanowiłam sięgnąć po temat smutny i trudny: Cena. W poszukiwaniu żydowskich dzieci po wojnie, którą zamówiłam w Taniej Książce. Muszę przyznać, że nie spodziewałam się takiego wyzwania czytelniczego, ponieważ przeczytać te wszystkie opowieści ot tak - bez wrażenia przekręcania się żołądka - graniczyło z cudem.
Od maja 1947 do sierpnia 1948 roku Lejb Majzels, pracownik Centralnego Komitetu Żydów w Polsce, wyjeżdża w teren dwadzieścia osiem razy w poszukiwaniu pięćdziesięciorga dwojga dzieci, które przeżyły Zagładę i pozostają pod opieką Polaków. Każdy wyjazd skrupulatnie odnotowuje: o której wyjechał, o której dotarł, czy znalazł dziecko i za ile naród żydowski może je wykupić. Bo życie każdego żydowskiego dziecka ma cenę.
Siedemdziesiąt lat później Anna Bikont powtarza próbę ich odnalezienia. Podąża śladem zapisków pozostawionych w dwóch zeszytach – „Sprawozdaniach z podróży służbowych L. Majzelsa w sprawie poszukiwania dzieci znajdujących się w rękach Polaków”. Z niezwykłą dociekliwością szuka choćby najdrobniejszych informacji, które mogłyby doprowadzić do spotkania po latach. Dokonuje niemożliwego, jednocześnie stając przed kolejnym potężnym wyzwaniem – jak skłonić do wspomnień ludzi, którzy uciekli od przeszłości, niekiedy na koniec świata*.
Cena to potężna cegła o większym formacie niż chociażby wcześniej zrecenzowany Przesłonięty uśmiech. To prawie pięćset stron pełnych tragicznych, chwytających za serce opowieści żydowskich dzieci po II wojnie światowej. Trudna to historia, bo i czego się spodziewać po historii powojennej. To reporterskie śledztwo rzucające nowe światło na losy dzieci po Zagładzie. Śledztwo, które raz po raz zaskakuje swoim wydźwiękiem zapomnianej historii, o której trudno posłuchać w szkole. To opowieść o dzieciach z krwi i kości, których wędrówka o szczęście wcale nie zaczęła się z dniem zakończenia wojny. Nie. Walka o godność była długa i kręta, i trudno uznać, czy kiedykolwiek zakończyła się sukcesem.
Powiedzieć, że polecam, to jak nie powiedzieć nic. Nie powiem jednakże, że to książka dla wszystkich. Reportaże są wyraziste, historia trudna, ale zadowolenie z lektury wszystko nadrabia. Cena to książka, o której trudno zapomnieć, a ludzie w niej opisani zostają z czytelnikiem na dłużej. I oto też chodzi. Po raz kolejny przypomniałam sobie, że to ludzie ludziom zgotowali ten los.
Po tę bądź inną interesującą pozycję zapraszam do bestsellerów Taniej Książki.
Myślę, że na lekturę takigo reportażu trzeba mieć odpowiedni nastrój i czas. Zapisuję sobie tytuł tej książki na przyszłość.
OdpowiedzUsuńOstatnio coraz częściej sięgam po reportaże, więc będę miała na uwadze
OdpowiedzUsuńBardzo ważny reportaż, więc chętnie go przeczytam.
OdpowiedzUsuńWiem, że takie książki są potrzebne, bo trzeba mieć świadomość. Jednak ja nie umiem o tym wszystkim czytać.
OdpowiedzUsuń