Gra o Ferrin - Katarzyna Michalak

Do "Gry o Ferrin" podchodziłam z lekkim niepokojem. Bałam się, że pierwszy tom powieści fantasy napisany przez Katarzynę Michalak albo będzie jednym wielkim rozczarowaniem, albo pozytywnym zaskoczeniem. I jak na złość musiało paść na to pierwsze. 

Po nieudanej próbie ratunkowej pewnej samobójczyni, Karolina postanawia uciec do Ferrinu - magicznej krainy, znanej jej z opowiadań ciotki. Lecz zamiast przyjaznego powitania, wpada w sam środek wojny. Dziewczyna już na samym początku wpada w ręce opryszków, kiedy to w ostatniej chwili zostaje uratowana przez nieznajomego mężczyznę. Niebawem dowiaduje się, że jest Pierwszą z Przepowiedni, Gwiazdą Ferrinu. Z lekarki zmienia się w Anaelę dell’Iderei - Leczącą. 

Trzeba przyznać, że sam zarys powieści, mimo iż nie jest najoryginalniejszy, nie odpycha i nakazuje przygotować się na miłą i przyjemną poczytankę o elfach, magii, przygodzie i romansie. Ale niestety tak nie jest! 

Katarzyna Michalak zapewne zamierzała udowodnić, że jest jedną z tych wszechstronnych pisarek i potrafi napisać również fantasy - fantasy tak niespotykane i nie do podrobienia. Udało jej się. "Gra o Ferrin" jest niespotykanie bezsensowną powieścią, z której żaden z ambitnych pisarzy nie będzie chciał nawet słowa ściągnąć. No ale po kolei...

Zacznę może od plusów powieści, bowiem stanowią mniejszość. "Gra o Ferrin" cechuje się oryginalnym pociągiem, jakim jest walka walka dwóch istot - Zła i Zdrady. Te dwie istoty postanawiają założyć się o wygraną, której stawką będzie Ferrin, kraina elfów. Rzucając Monetą Losu rozpoczynają krwawą wojnę pomiędzy ludami, a jednym z ich pionków zostaje przeniesiona do tego magicznego świata - Karolina. Właśnie ten detal tak pozytywnie mnie zaskoczył - dopóki autorka o nim nie zapomniała (a zapomniała już po kilkunastu stronach, pozostawiając przebieg wojny i losy bohaterów samych sobie. I to był jej błąd.

Fabuła pozostawia wiele do życzenia. Sam powód walki - zdobycie władzy - to już pestka, dopóki nie mówimy o samym dążeniu do niego. A jak się to prezentuje? Karolina (znana przez wszystkich jako Anaela) zostaje przekazywana z ręki do ręki swoim wrogom, spodziewam się, że jako zakładnik, lecz główna bohaterka może robić wszystko co jej się żywnie podoba - staje się nawet Następczynią, a jej uroda i "umiejętności" dowódcze sprawiły, że kiedy Anaela potrafi wszystko sprawić.

Lecz ja się naprawdę nie dziwię, że całość bezsensownej akcji jest taka jaka jest, skoro główna bohaterka to cud, miód, malina - ach, ech, och! Taka dziewczyna jak tylko pojawia się w nieznanym sobie dotąd świecie nagle potrafi wszystko, udaje jej się wszystko, i w ogóle wszystko jest dla niej błahostką. Magia, obeznanie, umiejętności... Wystarczy jej chwila, by nazwać kogoś swoim przyjacielem i wielką miłością, dla której zrobi wszystko. Kobiety się jej boją, a mężczyźni pożądają. Dlaczego? Otóż darem Anaeli jest moc miłości, dzięki której potrafi rozkochać w sobie wszystkich.

Co do innych bohaterów - byli równie nijacy co główna bohaterka. Po odłożeniu powieści nie potrafiłabym wymienić ich cech charakteru, choć pewnie i z samym wyobrażeniem ich sobie miałabym niemały problem. Dlatego na ich temat nie powiem nic - i niech te nic będzie oznaką, jak beznadziejne postaci nakreśliła autorka. 

Co tam bohaterowie! Co tam fabuła! Co tam jakaś logiczna całość! Sam sposób, w jaki została podana ta historia fantasy woła już o pomoc, niczym kamień pragnący wypłynąć na powierzchnie. Sposób prowadzenia akcji jest chaotyczny, czytelnikowi trudno kojarzyć fakty, a poszukiwanie logiki jest tak samo owocne, jak szukanie źdźbła w stogu siana. W pewnej chwili naprawdę zastanawiałam się, co autorka zamierzała przekazać w "Grze o Ferrin". 

Czy w takim razie takie bezsensowne poczytało da radę przeczytać? Niby powinno - w końcu książka nie wnosi nic do naszego życia, a jedynie wynosi stracony czas - lecz i tym razem Katarzyna Michalak nie zawiodła swoich czytelników chaotycznością w prowadzeniu akcji. Bardzo, ale to bardzo ciężko czytało mi się stronę po stronie, aż w pewnej chwili spostrzegłam, że równie dobrze mogłabym jedynie lustrować pojedyncze słowa, a i tak wiele bym nie straciła. 

Czy polecić? Nie. Na pewno nie. Wiem, że Kroniki Ferrinu dzielą się na dwa fronty - jedni je kochają, inni nienawidzą. Na moje nieszczęście ja przypadłam do drugiego obozu...

~~~~~~~~~~~~

Tytuł: Gra o Ferrin

Saga: Kroniki Ferrinu Tom I

Autor: Katarzyna Michalak

Wydawnictwo: Wydawnictwo Literackie

Data nowego wydania:październik 2013

Liczba stron: 460

Oprawa: broszurowa+skrzydełka

Kategoria: Fantasy

 ~~~~~~~~~~~~~~

Ocena:2 (dostateczny)