Wilk - Katarzyna Berenika Miszczuk

Są takie książki - nie najoryginalniejsze, nie najlepiej napisane, po prostu przeciętne - które chcemy przeczytać mimo wszystko. Ponieważ w mojej głowie od dawna przewijał się tytuł "Wilk" - pierwszej książki pani Miszczuk - postanowiłam w końcu skorzystać z okazji i zakupić powieść. I pomimo, że moje przeczucia się sprawdziły, całkiem miło spędziłam czas przy "Wilku".

Margo Cook przeprowadza się do małego miasteczka Wolftown. Już pierwszej nocy zaczynają męczyć ją koszmary - koszmary, w których musi uciekać przed czymś... lub przed kimś. Za dnia jednak stara się tym nie przejmować. W końcu ma przed sobą nie lada wyzwaniem, jakim jest odnalezienie się w nowej szkole. Niedługo jednak poznaje Ivette, słodką przyjaciółkę, lubującą się w kolorze różowym, oraz Maksa - cichego metalowca, który zaczyna ją coraz bardziej interesować. Wszystko jednak jest bardziej poplątane niż przypuszczała, a gdy pozna sekret Maksa jej świat stanie na głowie. 

Doskonale wiem, o czym sobie pomyśleliście. "Znowu?" - znowu kolejny raz mamy przechodzić przez historie a'la "Zmierzch" - tym razem jednak, biorąc pod uwagę tytuł, główną fantastyczną istotę będzie wilkołak. I co w tym może być oryginalnego? Od razu odpowiem - niewiele. Książka jest schematyczna, przewidywalna i niejednokrotnie absurdalna w swoim wydźwięku, lecz mimo wszystko jest miłą poczytanką. 

Co sprawiło, że tak dobrze - względnie dobrze, bo nieraz miałam dość płytkiego języka narratorki - czytało mi się "Wilka"? Przede wszystkim fakt, że jest to polskie fantasy, któremu tak rzadko daję szansę. Co prawda, często można było zapominać, iż "Wilk" jest polskim dziełem, skoro autorka właśnie USA uczyniła miejscem akcji, lecz niejednokrotne wstawki o Polsce, o potrawach polskich, czy nawet polski zamiennik imienia głównej bohaterki lekko mnie pokrzepiał. 

Nie zapominajmy przy ocenie o tym, iż Katarzyna Berenika Miszczuk napisała "Wilka" mając 15 lat, a wydała go 3 lata później. Moim zdaniem mogła już odpuścić sobie wydanie tej historii i zachować ją sobie w szafie na pamiątkę, bo nie oszukujmy się, ale powieść napisana przez nastolatkę nie może należeć do wybitnych dzieł, ale skoro nadarzyła się okazja - czemu by i z niej miała nie skorzystać?

Dobrym posunięciem było uczynienie głównej bohaterki - Margo - narratorem. Dzięki temu, że wchodzimy w głowę piętnastolatki, którą stworzyła piętnastolatka, całość w miarę utrzymuje poziom. Szczególnie, że Margo jest pyskata, często potrafi zabłysnąć ciętym słówkiem, a i jej problemy, którymi się przejmuje - a jednocześnie i my musimy - są zrozumiałe. 

Pomówmy jednakże o reszcie postaci. Jak wspominałam, Margo jest ciekawą osóbką, która potrafi "przyfasolić" w czyiś nos, a no na pewno nie zamierza się godzić na bycie ofiarą. Często wykazuje się odwagą (często chwilową) i logicznym myśleniem, lecz czasami, niestety, nie zna umiaru - i aż ma się ochotę nakazać jej usiąść na miejscu i nie gadać. Drugą kobiecą postacią jest Ivette, zwykła nastolatka, która tak jak każda marzy o swoim księciu z bajki, lecz, powiem szczerze, jest tak ciepłą osóbką, że nie sposób jej nie polubić. Natomiast co do Maksa... no dla mnie, wypisz wymaluj Edward Cullen ze "Zmierzchu" - cichy, opiekuńczy, robiący wszystko, byle tylko jego ukochana była bezpieczna... Mamy jeszcze do tego Akiego, nadpobudliwego przyjaciela Maksa, który razem z nim dzieli sekret przemiany - tutaj natomiast autorka musiała posłużyć się przykładem Jackoba. 

Ja akurat przeczytałam wydanie II, poprawione przez autorkę, która już w przedmowie ostrzega nas, że starała się dopracować swoje pierwsze dzieło, lecz przecież napisała go będąc piętnastolatką, tak więc język i styl może pozostawić wiele do życzenia. Lecz moim zdaniem nie było źle. Oczywiście, czasami po prostu miało się dość stylu pisania - czym ona się w ogóle przejmowała?! - lecz naprawdę czytałam gorsze dzieła. "Wilka" da się przełknąć ze smakiem, ponieważ niejednokrotne żartobliwe wstawki dodały uroku tej powieści. 

Kończąc już, wiem, że przeczytam kontynuację powieści - "Wilczycę" (kupiłam przy okazji kupowania "Wilka" po promocyjnej cenie), lecz sama mogę polecić ją dzieci, młodzieży, a także tym, którzy kochają sagę "Zmierzch". Reszcie odradzam, ponieważ mogą nie znaleźć w tej historii niczego dla siebie. 

  

~~~~~~~~~~~~

Tytuł: Wilk

Autor:Katarzyna Berenika Miszczuk

Wydawnictwo: W.A.B.

Data wydania oryginału: 2006

Liczba stron: 300

Kategoria: Fantasy

~~~~~~~~~~~~
Ocena: 4 (dobry)