Wywiad z Anną Grędą!

Kochani, przepraszam, że tak długo czekaliście na ten wywiad. 
Niestety obowiązki Ani przeszkodziły jej w natychmiastowym odpowiedzeniu na Wasze pytania. 
Ale już to nadrabiamy i zapraszamy na Wasz wspólny wywiad! 
Pod koniec sprawdźcie również, kto też otrzyma nowiutkie egzemplarze Ogara Boga!

Mroczna

1.Moje pierwsze pytanie, to kiedy zrozumiałaś, że pisanie jest Twoją pasją?

Odkryłam to przypadkiem. Od dzieciństwa mnóstwo czytałam i w pewnym momencie poczułam zazdrość do autorów, którzy tak oczarowali mnie swoimi talentami kreowania opowiadań oraz powieści. Zaczęło się od jednego zdania, a potem powstało moje pierwsze, samodzielnie napisane opowiadanie. To było niesamowite uczucie.

2.Czy od początku bliscy wiedzieli o Twojej pasji, czy może dopiero po czasie to odkryli?

Moi bliscy dowiedzieli się, że piszę w momencie, gdy poprosiłam ich o przeczytanie mojego opowiadania. Dostali do rąk gotowe dzieło i z zaskoczeniem zaczęli czytać.

3.Co byś doradziła osobą mniej więcej w Twoim wieku, które również pragną napisać książkę i ją wydać?

Pisanie jest nie tylko wspaniałe i pasjonujące, lecz także trudne i wyczerpujące. Najważniejsza zasada dla młodych, ambitnych pisarzy: NIE PODDAWAĆ SIĘ, nawet jeśli napotykacie różne trudności.

Stella Aga

1.Czym planujesz się zajmować oprócz pisania, na jakie studia się wybierasz?

Gdy tylko skończę liceum plastyczne, chcę rozpocząć pracę w wydawnictwie literackim. Nie wybieram się na studia. Pisanie będzie zajmować ważne miejsce w moim życiu już zawsze i będę mu poświęcać wolne chwile, a jednocześnie zajmę się spełnianiem się zawodowo w zawodzie, o którym marzę.

2. Czy mogłabyś wymienić kilka tytułów Twoich ulubionych powieści?

„Czarny koń” Tami Hoag, „Niosąca radość” Krzysztof Czarnota, „Przeklęte złoto” Elizabeth Lowell

3. Co daje Ci największą radość w pisaniu?

Wszystko. Dosłownie wszystko – kreowanie bohaterów i świata, w którym żyją od podstaw, splatanie nici losów kolejnych postaci, tworzenie intryg i romansów, igranie z uczuciami zarówno czytelników, jak i uczuć samych postaci książki. Pisanie to prawdziwa zabawa.

Patrycja Waniek

1.Wszyscy ludzie na Ziemi nagle tracą wzrok, nikt nic nie widzi, wszyscy chodzą jak w amoku. Ty jednak dostajesz dar i widzisz? Co z tym zrobisz?

Na pewno poświęciłabym czas, by opisać wszystko to, co widzę. Mogłabym przekazywać swoją wiedzę pozostałym ludziom poprzez opisy. Czytałabym im i opowiadała o świecie, którego nie mogą ujrzeć.

2. Jeśli mogłabyś przenieść się do przeszłości, czy w niej też zajmowałabyś się pisaniem, a może wybrałabyś coś zupełnie innego?

Z pewnością kontynuowałabym pisanie. Kto wie, może dodatkowo zajęłabym się czymś innym i skorzystała z uroków lat przeszłych?

3. Masz za sobą już dwie książki, w Twoim wieku to wielkie osiągnięcie. Pewnie wielu innych początkujących twórców zastanawia się, jak to osiągnęłaś. Jak znalazłaś w sobie siłę, by ukończyć powieść i nie zatrzymać się na etapie pomysłu?

Potrzebowałam silnej motywacji, którą czerpałam od rodziny oraz czytelników, którzy znali moje pierwsze opowiastki z Internetu. To motywujące komentarze ludzi, którym podobała się moja twórczość, pomogły mi dalej spełniać marzenia.

Wonderland ofBook

1.Stworzyłaś playlistę do swojej książki. Która z nich najbardziej inspirowała Cię przy pisaniu ,,Ogaru Boga"?

Jeśli chodzi o piosenkę, to najważniejszym utworem podczas pisania „Ogara Boga” jest „Feed the Machine” zespołu RED. To ona zainspirowała mnie do stworzenia tej powieści – ona zapoczątkowała całe przedsięwzięcie.

2. Pierwszą książkę wydałaś pod pseudonimem Tiny Jane Anderson. Gdzie zrodził się pomysł właśnie na taką nazwę?

Powiem, że pseudonim był niemal całkowicie przypadkowy. Służył mi podczas publikowania opowiadań w Internecie i posłużyłam się nim również, wydając pierwszą książkę.

Daria Gręda:

1.Czy fakt nie znalazłaś miłość wpłynie na dalsze dzieła pisane przez Ciebie, w tym na kolejne części Ogara?

To na pewno wpłynie na moją dalszą twórczość. Miłość dodaje motywacji i niekiedy zmienia spojrzenie na świat oraz ludzi. Jestem pewna, że uczucie pomoże mi ulepszyć moje książki i sprawić, że zakocha się w nich jeszcze więcej czytelników.

2. Który z bohaterów Ogara ma najwięcej cech, które przypominają Ci siebie?

Działałam na zasadzie kontrastu – niemal wszystkie postacie z „Ogara…” są moimi przeciwieństwami. Jednak, jeśli mam wskazać postać najbardziej do mnie podobną, myślę, że byłaby to Katherine – drugoplanowa postać, jednak równie ważna, wilkołak Omega i żona przywódcy wilków w mieście, w którym dzieje się akcja książki.

3. Jeśli byś mogła to co byś zmieniła w książce, czy może wszystko jest idealnie?

W każdej powieści, nawet po wydaniu, znalazłabym rzeczy, które mogłabym poprawić/napisać lepiej. Tak to już jest. Staram się, by każda kolejna powieść była o tyle lepsza, bym nie chciała wiele w niej zmieniać po czasie.

Pani Lecter:

1. Wydanie książki w tak młody wieku jest bardzo stresujące. Jak pogodziłaś naukę z pisaniem? Były z tym jakieś większe trudności?

Nie było tak ciężko, jak się wcześniej spodziewałam. Nauka i pisanie nie kolidują ze sobą, jedynie czasami brakuje mi czasu na tworzenie, gdyż muszę skupić się na zadaniach szkolnych.

2. Nie czytałam żadnej z Twoich książek (to jeden z powodów, dla których chciałabym wygrać) i nie wiem zbytnio jaka jest zawartość i czy byłaś postawiona przed takim wyzwaniem. Wracam ciągle do wieku, ale mając poniżej dwudziestu lat nie jest trudno Ci opisywać sceny łóżkowe o ile takowe występują? Jak reagują Twoi bliscy na takie ''aspekty'' słowa pisanego?

Rzeczywiście, opisywanie scen łóżkowych w momencie, gdy opieram się jedynie na książkach innych autorów jest trudne. Nie są to opisy rodem z mocnych erotyków i nie przekraczają w żadnym razie granic dobrego smaku, więc moi bliscy nie mają nic przeciwko.

3. Jaka była reakcja Twoich rówieśników? Reagowali raczej pozytywnie czy byli do tego sceptycznie nastawieni?

Moi rówieśnicy mi gratulowali, ale przeważnie na tym się kończyło. W dzisiejszych czasach spadek czytelnictwa obserwowany na co dzień jest bardzo niepokojący. Większość moich rówieśników stroni od książek, nie tylko mojego autorstwa, ale jakichkolwiek. 
 

TAJMON

1. Czy podczas pisania swojej powieści inspirowałaś się jakąś inną książką, która już osiągnęła sukces?

Zawsze podczas pisania staram się inspirować wszystkimi powieściami, które przeczytałam. Od doświadczonych autorów uczę się pisania i staram się im dorównać.

2. Ile czasu zajęło Ci napisanie Ogara Boga, chodzi mi o dokładną odpowiedź (np: 2-3 razy w tygodniu po 4 godziny)

Nigdy nie piszę w konkretnych godzinach konkretnego dnia. Piszę, gdy tylko mam wenę twórczą, kiedy w mojej głowie rodzą się kolejne pomysły na rozdziały. Nie zmuszam się do pisania.

3. Czy podczas pisania zwątpiłaś kiedyś chociaż na chwilę i myślałaś, że to co robisz nie ma sensu, czy może wręcz przeciwnie, ciągle wierzyłaś, że uda Ci się skończyć książkę i że będzie ona taka świetna?

Miałam wiele wątpliwości i chwil załamania, jednak wsparcie bliskich pozwoli mi to pokonać.

Z radością informuję iż "Ogar Boga. Popiół i piach" wędruje do:

Pani Lecter, Darii Grędy oraz Patrycji Waniak

Gratuluję i bardzo dziękuję za wspólną zabawę!