TEA BOOK TAG

Wstyd, wstyd, wstyd... WSTYD!

Gdy kolejne osoby nominują mnie do tagów książkowych dopiero wtedy mi się przypomina, że mam kilka zaległych. A może nawet i kilkanaście! Bardzo Was za to przepraszam! Teraz to już nawet nie mam co szukać poszczególnych linków, nominacji. Przepadło :( No ale mam nadzieję, że jeszcze się jakieś poprawią!

Ponieważ ostatnio na blogu zrobiło się monotonnie - recenzja leci za recenzją (wiele z nich zostało zapisanych jeszcze w ubiegłym miesiącu to jak do nich powracam... szok!) - a ja nie mam po prostu czasu, by znowu urozmaicać posty, bo... sesja i wszystko co z nią związane. Staram się gdzieś tam znaleźć czas (bo ileż to człowiek może się uczyć!) na czytanie, ale już na bloga często wchodzę i wychodzę. 

Dlatego bardzo dziękuję dziewczynom Z Książką W Kieszeni za nominację do Tea Book Tag! A co tam! Na coś takiego człowiek zawsze znajdzie czas! Także... zapraszam do zapoznania się z moimi odpowiedziami!

Czarna herbata, czyli mój ulubiony klasyk

No skoro już o klasyce mowa... cudne te okładki <3

Za dużo do wyboru Wam powiem. Ale tak to jest z tymi ulubionymi klasykami. Bo to przecież wszystko zależy od gatunku! Jeżeli klasyka romansu - Duma i uprzedzenie Jane Austen! Jeżeli klasyka powieści psychologicznej połączonej z romansem - Jane Eyre. Autobiografia Charlotte Bronte. Jeżeli klasyka kryminału Sherlock Holmes A.C. Doyle'a oraz(!!) powieści Agaty Christie - w tym moim ulubionymi cudeńkami są Pięć małych świnek oraz I nie było już nikogo (oraz Morderstwo w Orient Expressie, oraz Mężczyzna w brązowym garniturze oraz... dużo tego!).

 Zielona herbata, 

czyli książka tak nudna, że przy jej czytaniu zasnęłam

Już wolę takie morze...

Żeby nie było - ja nigdy nie zasnęłam nad książką. Zawsze gdzieś tam ją odkładam na miejsce i dopiero później zasypiam. Ale tutaj to na pewno przysypiałam nad emocjonującymi przygodami starego mężczyzny, który jednak NIE MOŻE, lecz i MORZE (pamiętam, jak w gimnazjum wyobrażałam sobie tę książkę... ach ta ortografia języka polskiego, tak wiele zmienia) ;)

Czerwona herbata pu-ehr, czyli książka, w której bohaterowie ciągle się przemieszczają

Uwielbiam takie komplety! <3

Wiele jest takich książek przygodowych. Naturalnie w Hobbicie sobie szli... w Władcy pierścieni sobie szli... Dobra, i to by było na tyle... więcej już nie pamiętam :/

Herbata oolong, 

czyli książka, której poświęca się zbyt mało uwagi

Mam wszystkie!! :D

Książki Anny Łaciny - a skoro ma być jedna książka to proszę bardzo, chociażby Niebo nad pustynią! Niedawno była premiera, a tu Polska ją przegapiła! A przecież powinny być tłumy przed księgarnią! Przecież to jest prawdziwy majstersztyk! Prawdziwe życie, prawdziwe problemy, które mogą dotoczyć kogoś bliskiego, prawdziwi bohaterowie, których zapamiętuje się na całe życie! 

Kto jeszcze nie zna... zapraszam do BookToura! I to nie tylko moje słowo przeciw Twojemu! Pierwsza uczestniczka jest BARDZO zadowolona, prawda Asiu z Wirtualnej Książki? :D

Biała herbata, czyli książka niezasłużenie popularna

Z tych wszystkich przeczytałam tak z pięć...

Dużo takich. Dla mnie katastroficzne są wszystkie książki (które przeczytałam) Katarzyny Michalak. Brr... Jak sobie przypomnę Nie oddam dzieci to aż mnie dreszcze biorą! Jak to możliwe, że podobne powieści stawiane są na podium bestsellerów w Polsce... No ale nic :D

Herbata yerba mate, czyli książka przy której trzeba przebrnąć przez pierwsze rozdziały, aby akcja się rozwinęła 

O takich wydaniach śnię *.*

Kolejna moja odpowiedź: dużo takich! W sumie większość powieści ma nieco oporny start. Mało który pisarz/pisarka potrafi od początku zainteresować tak bardzo, by czytelnik od pierwszych stron się w niej zakochał. A którą mogę tutaj dać za przykład? No niech będzie chociażby sławna Gra o tron G.R.R. Martina!

Herbata ziołowa, czyli książka, którą czytano mi na dobranoc, gdy byłam mała

No to baśnie! Wszelkiego rodzaju! Polskie, zagraniczne... Szczególnie Andersena i braci Grimm - bo i któż ich nie zna? :D

  Iced tea, czyli książka, która zmroziła mi krew w żyłach

 Jak sobie przypomnę moją pierwszą lekturę I nie było już nikogo Agaty Christie, kiedy to musiałam sobie tłumaczyć, że to tylko książka a sprawca został ujęty w sidła (że tak powiem, nie spoilerując nikomu tej nieprzewidywalnej historii!), albo kiedy czytam Psa Baskerville'ów Doyle'a i aż okrywam się kołdrą... ażeby to psiko mnie nie zaatakowało!

 I to by było na tyle! :D

Jeszcze raz bardzo dziękuję za nominację, a ja sama nie nominuję nikogo - ażebym tylko o nikim nie zapomniała! Kto ma ochotę - niech tworzy posty bądź odpowie tutaj w komentarzu! Będzie mi bardzo miło! :)

Ściskam mocno! :*