Po pogrzebie - Agata Christie

W końcu! Nareszcie mam u siebie na półeczce książkę, o której marzyłam od tak dawna (czyli od momentu, kiedy po raz pierwszy obejrzałam ekranizację - genialną swoją drogą - jednej z wielu powieści Agaty Christie). Choć niepozorna, wewnątrz odnajdziemy niebanalną historię o kłamstwie, które rozpoczęło się w nieokreślonym momencie, a trwało bardzo długo... tak długo, że tylko pewien belgijski detektyw mógł pokazać prawdę w tej całej sieci oszustw! 

Umiera Richard Abernethie: bogaty biznesmen, mający co zostawić po sobie swojej sporej rodzinie. Chociażby dla tego spadku pogrążona w żałobie rodzina spotyka się po pogrzebie, by poznać ostatnią wolę zmarłego. Choć śmierć nastąpiła nagle, nikt nie zastanawia się nad możliwą zbrodnią... dopóki ekscentryczna ciotka Cora nie włożyła kij w mrowisko, mówiąc:

"To powinno zostać w rodzinie. To, że on został zamordowany, czyż nie?"

To jedno ostatnie zdanie wbija w zdziwienie wszystkich zgromadzonych, lecz nikt szczególnie nie przykłada do niego uwagi. Przecież to tylko stara ciotka Cora, która często plecie trzy po trzy. Zapewne wszyscy zapomnieliby o całym wydarzeniu, gdyby nie pewne zdarzenie - ciotka Cora zostaje odnaleziona martwa w łóżku..

Czyżby morderca uważał, iż Cora mogłaby znać jego tożsamość? I czy w ogóle Richard Abernethie został zamordowany? A może jesteśmy świadkiem jedynie jednej wielkiej gry kłamstw, w której prawdziwy sprawca porusza się z gracją baletnicy? Intryga okazuje się skomplikowana i tylko emerytowany Herkules Poirot może odkryć prawdziwe karty! 

Głęboko wierzę, iż jeżeli uda się skłonić kogoś do dłuższej pogawędki na jakikolwiek temat, wcześniej czy później ta osoba sama się zdradzi. 

Po pogrzebie z miejsca stało się moją ulubioną powieścią Agaty Christie, stając na równi z takimi genialnymi dziełami Królowej Kryminału jak: I nie było już nikogo; Morderstwo w Orient Expressie czy Pięć małych świnek. Nie jestem w tym zdaniu sama, bowiem kryminał ten uwielbia także Sophie Hannah, znana z Inicjałów zbrodni - książki, która wskrzesiła sławnego detektywa. 

Genialna, wielowątkowa fabuła mówi sama za siebie, iż pisarka była niewątpliwie wyjątkową osobą. To niesamowite, jak Christie od samego początku niemal bawi się wyobraźnią czytelnika. Ułożyła niezwykłą układankę z psychologii postaci w roli głównej. Tutaj nie najważniejsze są pieniądze, lecz właśnie psychika człowieka. Tym samym Po pogrzebie to nie tylko pusty kryminał w zagadką w tle. To prawdziwe studium ludzi, ukazujące okrutną prawdę o człowieku zdolnym do niecnych czynów... lecz przecież nic nie dzieje się bez powodu.

Ty Panie widziałeś moją krzywdę, wymierz mi sprawiedliwość!

Zakończenie opowieści po prostu wbiło mnie w fotel... ale także zasmuciło. Nie ma chyba osoby, która nie współczułaby szczerze sprawcy, który po prostu pogubił się w życiu. Christie pokazuje, co dzieje się z człowiekiem, który żałuje swego życia - który chciałby być kimś innym, niż jest. 

Dlatego też z całego serca polecam tę wyjątkową historię kryminalną z psychologią w tle. Jest naprawdę warta poznania, a jej złożoność zagadki może sprawi, iż pokochacie Królową Kryminałów tak jak ja!

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Tytuł: Po pogrzebie

Tytuł oryginalny:  After the Funeral

Autor: Agata Christie  
Wydawnictwo: Dolnośląskie

Data wydania oryginału:1953

Liczba stron:272

Gatunek: Kryminał

~~*~~

Recenzja bierze udział w wyzwaniu: