Pamiętnik Wacławy. Ze wspomnień młodej panny ułożony - Eliza Orzeszkowa

Przyznam się, że bez bicia, iż choć nazwisko Elizy Orzeszkowej jest mi dobrze znane, nigdy nie miałam przyjemności przeczytać żadnej z jej książek. Tak się złożyło, iż akurat zaczynając od mojego rocznika, "Nad Niemnem" - czyli najgłośniejsza powieść pisarki - nie należy do grona obowiązkowych lektur w szkole średniej. Dlatego z ciekawością (choć i lekką obawą) sięgnęłam po tytuł: "Pamiętnik Wacławy".

Wacława to owoc mezaliansu: profesora Politechniki, pozytywisty oraz wielkiej damy, arystokratki. Rzecz zadziwiająca, bowiem naukowiec uważa za niedopuszczalne zachowanie arystokracji, których życie wydaje mu się próżne i niewiarygodne. Ze względu na tak różne pochodzenie, każdy z rodziców inaczej podchodzi do kwestii wychowania córeczki, widząc tym samym zupełnie inaczej jej przyszłość.  A Wacława dorasta, zakochuje się i pragnie podążać za własnym uczuciem. Lecz nie jest to takie proste, jak jej się by mogło wydawać...

"Pamiętnik Wacławy. Ze wspomnień młodej panny ułożony" to powieść tendencyjna. Dla niewtajemniczonych ta forma literacka jest charakterystyczna dla wczesnego okresu pozytywizmu, obejmującego w Polsce lata 60. i 70. XIX wieku. Powieść tendencyjna miała przede wszystkim pełnić funkcje wychowawcze, dostarczając czytelnikom słusznych i właściwych, w przekonaniu autora, wzorców postaw i zachowań.   

Jest to - w moim odczuciu - konieczna wiedza do tej lektury. Tylko wtedy zrozumiemy, dlaczego autorka na najróżniejsze sposoby próbuje dowieść postawionej sobie tezy. Brak tutaj obiektywnego spojrzenia na bohaterów, jak i samą sytuację, z jaką borykali się bohaterowie "Pamiętnika Wacławy". Jeżeli nie będzie nam to przeszkadzało - powieść ta może okazać się naprawdę przyjemną przygodą.

 

Jak czytamy z tyłu okładki, "Pamiętnik Wacławy. Ze wspomnień młodej panny ułożony" adresowany jest dla wszystkich miłośników literatury w stylu Charlotte Bronte. Jestem cały czas przed pierwszą oficjalną przygodą z najstarszą siostrą z trzech pisarek ("Jane Eyre. Autobiografia"), ale niemniej jednak mogę się domyślać, dlaczego porównano te dwie prozy. Wacława niewątpliwie różni się od swoich rówieśniczek - ma jasno określony cel i pragnie do niego dążyć. Choć zakochana, potrafiła słusznie odróżnić dobrego chłopca do jej ręki od złego. Naiwna, choć obdarzona inteligencją i chęcią pomocy innym. Jest idealną kandydatką do bycia emancypantką.

"Pamiętnik Wacławy" to ponad siedemset stron prozy, w której przeważają - rzecz jasna - opisy i monologi głównej bohaterki. Mało jest tu dialogów pomiędzy postaciami, a jeżeli są, to tak naprawdę giną wręcz w ilości zapisanych słów. Do tej książki trzeba podchodzić z pewnością, iż nic nam przez najbliższe kilka godzin nie będzie zaprzątało głowy. Na całe szczęście, jednak, całość czyta się dobrze, może nie za szybko, ale na pewno z uśmiechem na ustach. 

Na szczególną uwagę połączoną z zachwytami zasługuje zdecydowanie wydanie, jakim wręcz uraczyło nas wydawnictwo MG. Czy wy widzicie, jak piękną, delikatną i jakże skromną okładką została obdarowana ta powieść? Naprawdę wydawnictwo idealnie trafiło w mój gust (a po innych entuzjastycznych opiniach wiem, że w nie tylko mój)! Takie książki to prawdziwe perełki na mojej półce!

Do sięgnięcia po "Pamiętnik Wacławy" na pewno nie muszę przekonywać żadnego miłośnika twórczości Elizy Orzeszkowej - wszyscy fani "Nad Niemnem" powinni spokojnie odnaleźć się w historii Wacławy. Jednakże - nie wątpię - iż w powieści tendencyjnej nie wszyscy się odnajdą, więc nikogo nie zamierzam zmuszać, lecz warto chociaż zobaczyć "z czym to się je".

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Tytuł: Pamiętnik Wacławy. Ze wspomnień młodej panny ułożony
Autor:Eliza Orzeszkowa

Wydawnictwo: MG 
Data wydania: 2015 
Liczba stron: 736
Oprawa: Twarda 
Format: 145x205   
Cena okładkowa: 49,90

Gatunek: 

Powieść tendencyjna