Wywiad z Anną Grędą

Każdy z nas zapewne zazdrości ludziom, którzy spełniają marzenia podobne lub nawet takie sam, które my nosimy w swoim sercu. Ja na przykład zazdroszczę młodym autorom tej odwagi i wiary we własnoręcznie stworzone dzieci - książki, których wystarcza na wydanie jej i pokazanie światu. Nikt przecież nie powiedział, że jest to proste, a na pewno w sercach pisarzy kłębią się nieprzychylne myśli. Lecz Anna Gręda nie dała się i, jeszcze przed skończeniem osiemnastu lat, wydała dwie książki - "Róża z Irlandii" ukazała się w 2010 roku (czyli w wieku czternastu lat), natomiast "Angelus", pierwsza część Requiem dla Aniołów w 2012 roku (szesnaście lat). I choć książki nie są pozbawione wad, mają coś co przyciąga - ciekawa osobowość młodej autorki, którą następnie napełnia swoje pismo.

Anna Gręda zgodziła się odpowiedzieć na kilka moich pytań, dzięki czemu dziś mogę zaprezentować niedługi, ale jakże inspirujący do działań wywiad. 

Angelus - Anna Gręda

Miałam ogromny dylemat przed napisaniem recenzji tej książki. Dlatego postanowiłam od niej chwilkę odpocząć i jeszcze raz namyśleć się, co mi się w niej podobało, a co odrzucało. Tylko takie recenzje mogą być obiektywne, tak więc mam nadzieję, że taka też będzie moja opinia o "Angelusie". 

Gdy jesteś siedemnastolatką po przejściach, nagłe zmiany to ostatnie, czego potrzebujesz. Tak myślą przygotowujące się do szkolnego apelu Anka i Monika z katowickiego liceum. Gdy w ich klasie pojawi się nowy uczeń, oficjalnie syn producenta muzycznego, wszystko ulegnie zmianie. I ruszy lawina nadprzyrodzonych zdarzeń, tajemnic oraz zaskoczeń. Czy to, co wydarzyło się kilka stuleci temu, naprawdę wpływa na życie grupy nastolatków z dwudziestego pierwszego wieku? I co ma z tym wspólnego tajemniczy... kruk?

 Ania i Monika są zwykłymi dziewczynami - dawniej przyjaciółki, lecz los chciał, by Ania straciła ojca, przez co odłączyła się, pogrążona w żałobie, od swojego grona i od wszystkich zainteresowań. Pozostała jej jedynie gitara i niechętne apele szkolne. To właśnie od tego wydarzenia wszystko nabiera tempa. Bowiem do apelu uczniowie łączeni są w duety. Ance przypada Paweł, chłopak, którego wcześniej spotkała na przyjęciu u matki, a Monice przystojny Dymitr. Lecz skąd wrażenie, że dziewczyny już wcześniej znają swoje połówki?

English matters - Wydanie Specjalne 8/2013

To, za co można lubić magazyny English matters to bardzo dobrze przygotowane materiały o tematach interesujących a zarówno codziennych. Najlepszym przykładem jest właśnie Wydanie Specjalne poświęcone Customs and Traditions of Great Britain.

W najnowszym numerze możemy zatem przeczytać o obyczajach i tradycjach Wielkiej Brytanii. Ale jakież to są obyczaje i tradycje Anglii, Walii i Szkocji? Okazuje się, że jest ich naprawdę wiele!

Artykuł o Gut-Busting Year (przezabawny rok) przedstawia nam festiwale, odbywające się każdego spośród dwunastu miesięcy.

Notes of Discord in the British National Anthem (Nuta niezgody w brytyjskim hymnie narodowym) opisuje natomiast powstanie hymnu Wielkiej Brytanii, jak również wprowadzone zmiany do niego, czy też dowolne przeróbki.

Morderca z Whitechapel - Adrian Kuszpit

Nie jest żadną tajemnicą, że do dobrych kryminałów mam ogromną słabość. Do średnich kryminałów niestety już nie...

Londyn to piękne miasto. Ale potrafi być również niebezpieczne. Adam Kłosowski przekonuje się o tym na własnej skórze. Kolejne morderstwa dokonywane w dzielnicy Whitechapel to kolejne problemy spadające na jego barki. Czy robotnik z Łodzi zdoła rozwiązać zagadkę schematycznych, okrutnych zbrodni i ochronić swoją rodzinę przed rosnącym zagrożeniem? Gdzie należy szukać mordercy?
„Morderca z Whitechapel” to kryminał z elementami thrillera, osadzony w XIX-wiecznej stolicy Anglii.

"Morderca z Whitechapel" zapowiadał się z początku na bardzo dobry kryminał. Mamy dobrego bohatera (o postaciach później), odpowiednie dobraną scenerię - Londyn, miasto wielkiego Sherlocka Holmesa - oraz  fabułę, czyli zagadkę do rozwiązania. Po lekturach z Agatą Christie doskonale zdaję sobie sprawę, że wszystkie te trzy elementy muszą tworzyć całość. Co się jednak stanie, jeżeli któregoś z nich zabraknie? 

Niebezpieczna jej uroda - Tomasz Kuza

Wychodzić naprzeciw oczekiwaniom jest jednym z obowiązków pisarzy. A szczególnie działa tutaj przysłowie: "Kuj żelazo póki gorące". Jednak czy pomimo swoich własnych odczuć jesteśmy w stanie naprawdę wejść do głowy tego, do którego mamy już wyrobione zdanie? Oczywiście, że tak. 

Krzysztof Kamiński jest samotnym ojcem czternastoletniej Kasi. Przyjaciółka Kasi – Renata pochodzi z patologicznej rodziny. Ze względu na to zaczyna coraz częściej przebywać w domu Kamińskich. W Krzysztofie widzi opiekuna i bohatera, który coraz bardziej jej imponuje. Zaczynają budzić się w niej uczucia dorosłej kobiety. Kamiński zauważa to i powoli zaczyna ulegać jej urokowi. Przez to popada w konflikt z prawem i samym sobą. Trafi a do zakładu karnego, gdzie przez swoje zasady brnie w kolejne kłopoty. Do tego dowiaduje się, że jego ukochana zaginęła. Wie, że to przez niego. Dręczą go wyrzuty sumienia, ale w więzieniu nie jest w stanie nic zrobić. Do czasu… 

Ojciec czternastoletniej córki. Rówieśniczka, a przy okazji najlepsza przyjaciółka czternastoletniej córki. Czyli jak ogromne znaczenie ma wiek. Bo gdyby to wszystko wydarzyło się rok później - tylko jeden rok później - życie Krzysztofa potoczyłoby się inaczej. 

Lecz Krzysztof zakochał się w fizycznie rozwiniętej Renacie. Czternastolatka, wywodząca się z patologicznej rodziny, potrzebowała tego ciepła i miłości, którą starszy o dziewiętnaście lat Kamiński ją obdarzył. Obdarzył tak jak kobietę starszą, w podobnym wieku, i okazywał to na każdym kroku - czy to w sypialni, na plaży, w hotelu, w szkole, na parkingu... I to właśnie tam zostali przyłapani na gorącym uczynku - dosłownie i w przenośni.

Myślę, żę Cię kocham - Allison Pearson

Spodziewałam się ciekawej historii o życiu piosenkarza po całym "bum", kiedy to należy wrócić do szarego, codziennego życia. A co dostałam? No właśnie - co? Sama już nie wiem. Lecz wiem na pewno, że ostatni raz daję się zwieść na ładną okładkę! (taa... bo mi się to uda...).

Jako nastolatka Petra miała ciężkiego fioła na tle Davida Cassidy, uwielbianego przez miliony fanek, kultowego popowego gitarzysty i wokalisty. Wraz z przyjaciółką spędzała długie godziny na lekturze „The Essential David Cassidy Magazine” i ekscytowała się wszystkim, co lubi i czego nie cierpi popularny gwiazdor. Teraz Petra ma trzydzieści siedem lat, niewiernego męża i dorastającą córkę. Gdy w dniu pogrzebu matki znajduje w jej szafie list, w którym jest napisane, że dwadzieścia cztery lata temu wygrała wielki konkurs i miała spotkać się z gwiazdorem, na przekór wszystkiemu Petra postanawia upomnieć się o nagrodę z przeszłości. Wraz z przyjaciółką wyrusza do Las Vegas, by wreszcie, po ćwierćwieczu, zobaczyć się z idolem... Nie wie, że na miejscu czeka na nią również ktoś inny – William Finn, niespełniony muzyk i dziennikarz, który pracował niegdyś dla „The Essential David Cassidy Magazine” i, podszywając się pod Cassidy’ego, pisał listy do rozhisteryzowanych fanek. Petra chce wyrzucić z pamięci męża i jego młodziutką kochankę. Billy, choć dziś zarabia krocie jako szef wydawnictwa, zdecydowanie nie ma szczęścia do kobiet. Czy ponowne spotkanie tych dwojga zmieni cokolwiek w ich pozbawionym miłości życiu?

Sam opis, znajdujący się na zakładce, robi wrażenie. Wrażenie, że spotkamy się z ciekawą historią, pełną przewrotnych zmian i komicznych wydarzeń. Niestety ja tego nie miałam przyjemności odczuć. No ale po kolei....

Potęga północy - Lara Adrian

Jak miłe jest zaskoczenie, kiedy spodziewamy się nudnej rozrywki, a dostajemy zamiast niej coś ciekawego. Może niezbyt odkrywczego czy oryginalnego, ale sympatycznego. 

Zdradzony, wiedziony bólem i wściekłością nieśmiertelny wojownik i śmiertelniczka, która może go uleczyć… albo zniweczyć dzieło jego kilkuset lat życia Rio, nieśmiertelny wampir-wojownik, poświęcił kilkaset lat walce z renegatami własnej rasy. Nie pozwoli, by ktokolwiek stanął mu na drodze – nawet kobieta tak niezwykła jak Dylan Alexander.

Dylan, nowojorska dziennikarka, nie zdaje sobie sprawy, jak wielką dysponuje mocą – śmiertelnie niebezpieczną dla wampirów. Lecz dla Rio może być jedynym ratunkiem. Dylan stanie przed wyborem: czy wrócić do świata śmiertelników, czy zaryzykować wszystko dla mężczyzny, który porwie ją w świat wiecznej nocy i pokaże jej, czym jest nieskończona rozkoszy.
 

Było to moje pierwsze spotkanie z twórczością Lary Adrian. Nie jest już ona debiutantką. Napisała już kilka powieści do swojej luźnej sagi: "Rasa Środka Nocy", którą łączy postać wampira. Lecz wampiry Lary Adrian nie są łagodnymi barankami - kiedy trzeba bezwzględnymi mordercami... oczywiście do czasu. Na przykład kiedy poznają piękną niewiastę.

Akcja opiera się głównie na poznaniu nieznanych wcześniej istot - nieśmiertelnego wampira Rio i trzydziestoletniej dziennikarki Dylan, która okazuje się pod pewnym względem również należeć do niepospolitych istot, gdyż jest od urodzenia Dawczynią Życia, czyli kobietą, z którą wampiry mogą się rozmnażać. Historia opiera się głównie na poznaniu - ich przyczynach i skutkach - ale także (oczywiście) na rosnącym uczuciu, które połączyło tą dwójkę.

Historia prawdziwa kapitana Haka - Pierdomenico Baccalario

Piękna twarda okładka ze zdobieniami od wewnętrznej strony skusiła mnie na tyle, że bez zastanowienia zaniosłam książkę do kasy. Zaintrygowana postacią Kapitana Haka - tak, tego Haka! - zaczęłam czytać. 

28 kwietnia 1829 roku w Windsorze rodzi się dziecko, które może odmienić losy Anglii. To nieślubny syn króla Jerzego IV i z tego powodu niemowlę i jego matka muszą natychmiast opuścić dwór. James Fry wchodzi na pokład statku, gdy ma zaledwie trzynaście lat i od tego momentu rozpoczyna życie pirata – wkrótce stanie się najbardziej poszukiwanym człowiekiem imperium brytyjskiego. Ten wyjęty spod prawa wygnaniec ma przy sobie stary zegarek – klucz do swojej przeszłości. Do historii przejdzie jako Młody Lord, Bosy, Książę Mórz… Nikt jednak nie wie, że jest prawdziwym kapitanem Hakiem.

 Z włoskim autorem Pierdomenico Baccalario spotkałam się po raz pierwszy, choć, jak się później dowiedziałam, napisał już bardzo wiele cenionych przez czytelników książek młodzieżowych.

Mężczyzna w brązowym garniturze - Agata Christie

Kryminał z humorem.

Kryminał z przygodą.

Kryminał... z nutką romansu.

Anna marzy o przygodzie. Gdy przypadkiem zostaje świadkiem śmierci mężczyzny, temperament dziennikarza śledczego każe jej wyruszyć w rejs do Afryki. Wśród ekscentrycznych pasażerów statku może być morderca, ale nikt nie jest tym, za kogo się podaje. Podczas podróży Anna wpada w sam środek brylantowej afery, potem afrykańskiej rebelii, a mężczyzna w brązowym garniturze dziwnie często pojawia się na jej drodze... 

"Mężczyzna w brązowym garniturze" jest nieco inną powieścią kryminalną Agaty Christie. Za każdym razem, gdy autorka powołuje do życia nowe postacie, tworzy przy tym odmienny klimat. I tak dzięki Annie Beddingfeld stworzyła (jak  czytamy na stronie wydawnictwa) powieść awanturniczo-przygodową w egzotycznej scenerii (echa podróży Agaty Christie) z pochwałą kobiecej niezależności.

Nie mogę wyjść z wrażenia, że "Mężczyzna w brązowym garniturze" aż tak głęboko wedrze mi się za skórę. Najprościej w świecie książka urzekła mnie swoją historią i zawartymi w niej emocjami, że kończąc ją po prostu się uśmiechałam. Tak po prostu się uśmiechałam.