Sześć Dominika - Anna Łacina

I w ten oto sposób zatoczyłam koło czytelnicze z jedną z moich ulubionych polskich pisarek. Swoją przygodę z książkami Anny Łaciny zaczęłam tak jakby od środka, zaczytując się w świetną powieść familijną pt. "Czynnik miłości". Dopiero niedawno nadrobiłam swoje zaległości, biorąc do ręki debiut powieściowy "Sześć Dominika".

Dominika właśnie kończy gimnazjum, a jak wszystkim dobrze wiadomo, jest to szczególny czas dla dziewczyn, by znaleźć swoją miłość. A jak ma to zrobić, skoro zaraz będzie zmuszona pożegnać się z Grzegorzem - swoim nauczycielu od chemii?! Do tego wszystkiego jest jeszcze Paweł, 35-letni kawaler. W swojej miłosnej przygodzie gubi się podobnie jak jej mama, Justyna, której tajemnice przeszłości doprowadziły do tego, że Dominika nigdy nie poznała swojego ojca. Do czasu... Nie istnieje przecież prawda, która by w końcu nie wyszła na jaw. Kto jest ojcem Dominiki? Dlaczego Chmura tak dziwnie się zachowuje w stosunku do niej? Dlaczego Paweł jest tak zainteresowany złodziejami owoców ze straganów? Co z tym wspólnego ma pewna starsza pani? No i tak właściwie skąd nieznajomy Arab zna imię Dominiki?  

Być kimś, być sobą. Pierwsze 7 dni - Jarosław Podsiadlik

"Być kimś, być sobą. Pierwsze 7 dni" było moim absolutnym musem czytelniczym. Dlaczego? Z dwóch powodów - zachęcającego opisu książki oraz z powodu dołączonej płyty z muzyką o tym samym tytule. Takiego czegoś jeszcze nie było!

Krzysiek jest gimnazjalistą nie wywodzącym się z dobrej i ułożonej polskiej rodziny. Jego mama łączy ledwie koniec z końcem, a ojciec-alkoholik jej w tym nie pomaga. Chłopak nie rozumie, dlaczego matka nie rozstanie się z nieużytecznym ojcem, przez którego nie są szczęśliwą rodziną. Lecz nie tylko to go zamartwia. Krzysiek zaczyna dostrzegać coraz wyraziściej nierówności społeczne i jej skutki. W odnalezieniu się w tym okrutnym świecie pomaga mu pisanie - pisanie piosenek. 

Krzysiek ma już dość umownego kiwania głową i mówienia: "Sam wiesz, jak jest". Ma dość posłusznego układania się pod okrutny los, przez który znajduje się w potrzasku. Dzięki temu powoli odnajduje siebie i staje się kimś. 

Być jak płynąca rzeka - Paulo Coelho

Na wstępie chciałabym coś zaznaczyć. Do tej pory przeczytałam tylko jedną książkę bestsellerowego brazylijskiego pisarza: "Alchemik",  którą wspominam nieco "dziwnie" (o ile mogę tak nazwać ten stan). "Alchemik" nie był złą książką, jednak czytając go miałam dziwny posmak... Chociażby przez to nie zostałam fanką twórczości Coelho. Jednakże mimo wszystko postanowiłam zakupić w promocyjnej cenie jedną z jego książek "Być jak płynąca rzeka". 

"Być jak płynąca rzeka" nie jest powieścią, lecz zbiorem felietonów, napisanych przez autora na przestrzeni lat. A pisał o bardzo wielu tematach - zaczynając od tych banalnych, jak choćby konieczność elegancji, aż po trudniejsze na temat śmierci i rozważań filozoficznych. 

Do tej książki podeszłam z lekkim dystansem. Wiedziałam, że przymierzając się do niej kolejny raz będę się czuła, jakby ktoś zamiast podawać mi delikatnie ulubione danie, będzie uderzał mnie tacą o głowę. Takie bowiem mam wrażenie, czytając napisane bardzo prostym językiem teksty Paulo Coelho. Jednakże tym razem miałam takie przeczucie tylko kilka razy...

Klatka - Sara Antczak

Po przeczytaniu genialnej moim zdaniem poprzedniej książki autorki "Wolny i De Klesz" (recenzja) nadszedł czas na drugą i na razie ostatnią przygodę z młodą pisarką, Sarą Antczak. I czego możemy się spodziewać po powieści tajemniczo zatytułowanej "Klatka"?

Wrocław. Rok 2012. Młodzi ludzie, do tej pory nazywani licealistami, stają się charakterystyczną grupą studentów. Przeistoczenie się w grupę studenta uważa się za ostatni dzwonek zabawy i szaleństwa przed ostatecznym wstąpieniem w szarą rzeczywistość, która łączy w sobie trzy słowa: dom, praca i starość. 

W akademiku spotyka się siedmioro różnych osobowości, w których każdy decyduje się studiować się co innego, robić co innego, przejmować się czym innym... lecz przecież każdy lubi się rozerwać pomiędzy kolokwium, ćwiczeniami i sesją. 

Diety oczami naukowców - Krystyna Monk

Czy w natłoku miliona porad dietetyków można znaleźć coś nowego i ciekawego? Owszem, można - przecież zdania naukowców cały czas się zmieniają. Lecz są rady nie do zmienienia, których powinniśmy przestrzegać jak oka w głowie. A o tym wszystkim pisze Krystyna Monk w swoim poradniku. 

Diety oczami naukowców to kompendium wiedzy na temat diet i wszystkiego co związane z jedzeniem. I jak czytamy na stronie wydawnictwa:

Książka bazuje na najnowszych badaniach przeprowadzonych przez specjalistów z Polski i ze świata. Opisuje również diety stosowane przez naszych praprzodków sprzed milionów lat i diety odchudzające stosowane przez nasze prababcie i babcie – często współcześnie zapomniane.

Poradnik został naprawdę dobrze przygotowany. Nie zabrakło tutaj oczywiście przedmowy i wstępu, które każda z nas, kobiet, słyszy ze swoich ust: "Czekolady! Ciastko! Jeść!". I jak w takim razie schudnąć? Jak czuć się dobrze we własnej skórze?

Wład Palownik. Prawdziwa historia Drakuli - C.C. Humphreys

W podręcznika od historii znaleźć można zarówno wielkich władców, jak i niedołężnych. Są honorowi rycerze, jak i okrutni wojownicy. Są czyste niewiasty, jak i kobiety lekkich obyczajów. Lecz każda z tych postaci ma swoją własną historię, a jedną z podstawowych zasad ludzi zapisujących wydarzenia historyczne jest danie szansy wypowiedzenia się takim ludziom - ludziom "szarym", bo nikt z nas nie jest przecież kruczo czarny i przejrzyście biały. 

Wład Palownik, znany bardziej jako Drakula,  należał do jednych z najokrutniejszych tyranów, jakim przyszło stąpać po tej ziemi. Był władcą Wołoszczyzny, a poprzez swoje bestialskie rozwiązania podczas licznych starć, osławił się jako ikona demonizmu. Jednak Wład nie od urodzenia był dorosłym, jak i nie od urodzenia był okrutny... Przed ostatecznym, pośmiertnym osądem jego czynów na jego obronę stają trzy osoby: najbliższy przyjaciel Ion, kochanka Ilona oraz pustelnik - jego spowiednik. 

Dzięki nim cofamy się w czasie i poznajemy historię Włada Palownika, syna Diabła, od początku...

Liebster Blog Award #1

Bardzo, bardzo dziękuję za włączenie mnie do zabawy Liebster Blog Award!  
A to wszystko za sprawą Ellie Moore! 

Nadszedł czas, byście, moi drodzy czytelnicy, czegoś się o mnie dowiedzieli :)

1. Jaka jest według Ciebie najlepsza książkowa para?

Uuu... Trudne pytanie... Jest ich całkiem sporo... Gdyby pytanie brzmiało: "Jaką parę najbardziej nie lubię?" byłby to Wokulski i Łęcka z Lalki Bolesława Prusa (dopiero co jestem po lekturze - jak mnie ta kobieta irytowała!!). No, ale że pytanie jest o najlepszą... A więc uwielbiam Bradina i Ally z Ostatniej Spowiedzi
Niny Reichter (ach, ta miłość gwiazdy rocka i zwykłej dziewczyny!). Nie mogę też pominąć (choć to nieco dziwne, bo jeszcze książki nie przeczytałam, lecz obejrzałam filmową adaptację) pary Clary & Jace z Darów Anioła! Jace to po prostu chłopak idealny - jak dla mnie oczywiście :)

2. Ile średnio zajmuje Ci przeczytanie jednej książki?

Zależy od książki. Jeżeli historia jest naprawdę wciągająca i ma tak około 300-400 stron, przeczytam ją, hmmm..., w trzy-cztery godziny. Nie wiem, czy to długo czy krótko... Lecz jeżeli akcja po prostu się wlecze, nie polubiłam żadnego bohatera, a sam styl literacki autora pozostawia wiele do życzenia (a nie lubię odkładać nieprzeczytanej książki) to 100 stron czytam przez dwie godziny. Choć powiem szczerze, rzadko kiedy zwracam uwagę na czas.

Magazyny: English matters, Deutsch Aktuell i Italia Mi piace

Przez dwa tygodnie starałam się zapoznać z najnowszymi numerami magazynów wychodzącymi nieustannie od wydawnictwo Colorful Media.

Mam na myśli English matters #44, Deutsch Aktuell #62 oraz najnowszą perełkę - Italia Mi piace #1!

Każdy z magazynów trzyma naprawdę wysoki poziom. Byłam sama sobą zdziwiona z jak wielkim zainteresowaniem czytałam artykuły - każdy z nich jest inny, podejmuje zupełnie inne tematy i postaci. 

Nie brak wywiadów, ciekawych miejsc oraz nowego słownictwa.

Papieżyca Joanna - Donna Wolfoolk Cross

Istnieją historie, które poprzez swą delikatność i znaczenie, bardzo często popadają w zapomnienie. Jedną z takich historii jest opowieść o pewnej kobiecie, żyjącej w IX wieku, która nie godząc się na gorsze traktowanie swojej płci, staje się symbolem równości wśród mężczyzn i kobiet. Czy istnienie tej osoby jest prawdą czy jedynie piękną legendą? - pozostawiam opinii własnej.

Wieki średniowieczne odznaczały się "ciemnotą" wśród ludzi. To czasy, w których powierzano całe swe życie Bogu, nieustannie przypominając sobie słowa "Memento Mori" (łac. "Pamiętaj o śmierci"), a każdą odmienność uznawano za dzieło Szatana. Za herezję uważano nawet kobiece chęci nauki.

Właśnie w tych czasach, a dokładnie w roku 814, przyszło na świat trzecie dziecko kanonika i poganki - dziewczynka, której nadano imię Joanna. Choć dziewczynka była najmłodsza, odznaczała się bystrym spojrzeniem i inteligencją. Pragnęła zdobywać wiedzę, co w jej położenie nie było proste. Musiała prosić starszego brata, Mateusza, o lekcje czytania i pisania, utrzymując tę umiejętność w sekrecie. Bowiem ojciec-kanonik karał cieleśnie za każde najdrobniejsze przewinienie, które uważał jako pogwałcenie odwiecznych bożych praw.  W dodatku sama matka nie chciała, by Joanna przybliżała się do chrześcijańskiego zła, które ogniem i mieczem doprowadziło jej kraj do biedy i śmierci.

Srebrnowłosa - Kaja Wasilewska

Bardzo długo zastanawiałam się jak ocenić "Srebrnowłosą". Nowa powieść wydana nakładem Novae Res jest kolejną odsłoną literatury młodzieżowej o podobnej tematyce z troszeczkę innym spojrzeniem. Autorka (z tego co słyszałam) sama jest jeszcze nastolatką [19 lat], i chciała na pewno stworzyć coś nowego i niespotykanego. Czy z pomyślnym skutkiem? Niestety nie bardzo. 

Marika jest kuglarką, czyli nie posiadającą żadnych praw obywatelką kraju, której jedynym źródłem dochodu są uliczne przedstawienia dla dzieci oraz, rzecz jasna, kradzieże. I nie odstawałaby wśród kręgu swoich przyjaciół-kuglarzy, gdyby nie fakt, że od dłuższego czasu co noc przeżywa straszne katusze. Podczas snu czuje się jakby coś chciało rozerwać ją od środka, jakby coś znajdowało się w jej wnętrzu. Po uratowaniu chłopaka z arystokratycznego rodu, który chce ją później znaleźć, dowiaduje się prawdy o sobie. Jest Nienarodzoną, czyli dziewczyną, która kryje w sobie jeszcze smoka.

Zacznijmy recenzję od niewątpliwych plusów, którymi jest stworzenie całego magicznego świata od podstaw. Mamy nową krainę do poznania oraz ludzi nie zawsze zachowujących się po ludzku. Mamy biednych i bogatych oraz ludzi i smoki. Jest to świat, w którym te ogromne jaszczurki ziejące ogniem nie są stworami niezwykłymi, lecz rzadkimi i niespotykanymi na co dzień. Autorka dodała jeszcze swoje oryginalne dwa grosze, łącząc smoki z ludźmi. Smoki żyją wewnątrz swoich panów, co daje ich właścicielom ogromną siłę i władzę, o której niejeden marzy.